Zakochałem się w niej od pierwszego wejrzenia. Znam ją całe życie i codziennie o niej myślę, co zrobić aby było mi i jej dobrze. Pragnę, by dała mi swobodę działania, a wtedy najlepiej będę się mógł jej odwdzięczyć za wszystko.
Przetrwała tyle bólu i cierpienia, a jednak nadal istnieje. Niewątpliwie budzi to we mnie powód do dumy, a w Tobie nie? Choć nie brakowało i nie brakuje zwykłych śmiertelników, którzy ją po prostu zdradzają na rzecz innych, które oferują coś więcej niż ona. Byli też tacy, którzy za nią walczyli heroicznie. Na ich cześć powstały chwalebne pieśni, pomniki, a także patriotyczne koszulki, bluzy, skarpetki i kije bejsbolowe. Ciekawe co ona na to... Jak wspomniałem walczyli, ale często w nieprzemyślany sposób, lecz chwała im za to. Z miłości robi się wielkie rzeczy, jak pokazuje historia nawet oddaje się życie.
Przejdźmy do teraźniejszości. Dziś w umysłach ludzi nie odgrywa tak wielkiej roli jak kiedyś. Większość jedynie od niej wymaga. Że da to, załatwi tamto itd. Wszystko to za pomocą tych, którzy nią rządzą. Śmiem twierdzić, że jest niewolnicą w ich rękach. Jest kartą przetargową do załatwiania ich interesów. Reszta pogrążona jest konsumpcjonizmie. Wartością stał się stan konta, marka samochodu - nic poza tym. Sam w tym wyścigu szczurów zapominam czasem o niej. Przechodzą mnie nawet myśli, aby ją zostawić dla innej i tylko od święta ją odwiedzać, lecz nie chciałbym podzielić losu "Latarnika" jak z noweli Sienkiewicza.
Są też oni, Ci którzy w jej imię zaciskają pięści i głośno krzyczą hasła chwalące ją. Miłości do niej im nie można odmówić, tylko co to za miłość? Pełna negatywnych emocji, zazdrości i agresji. Z tego nic dobrego nie może wyjść jak z każdego radykalizmu, gdyż wszyscy w nim się zdusimy. Ona jest jak matka - źle jeśli będziemy wymagać od niej żeby o nas dbała przez całe życie.
Zanim będziemy od niej czegoś wymagać zadajmy sobie pytanie: co my robimy dla niej? Wywieszenie jej barw, manifestacje, pieśni - to jedynie piękne symbole. Skoro jest jak matka na pewno będzie dumna z poczynań swoich dzieci, lecz to nie ona zapewni im sukces i dobrobyt, a jedynie praca i doskonalenie siebie - nie zapominając o niej i mając ją cały czas w sercu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz