Minęło lato- tyle chwil barwnych.
Każdy czas wagi złota był warty.
Ja dorosłem, jak wszystko dookoła.
Lato przeminęło, nadeszła nowa pora.
Jesień to czas smutku, depresji.
Liście spadają, choć słońce świeci.
Natura przygotowuje się do snu.
A człowiek popada w melancholie znów.
Bo lato jest takie piękne, tak cieszy.
Człowiek w smutek nie wierzy,
każdy moment chwyta, traktuje jak skarb.
Ten czas jest uwiecznienia wart.
W jesień nie można w miejscu stać.
Jednak wiatr zaczyna mocniej wiać.
Trzeba przetrwać ten marny czas.
Za chwilę znów wiosnę i lato masz.
Nie smuć się, natura zapada w sen.
Lecz Ty jesteś cały czas na jawie.
Przez cały czas życie toczy się dalej.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz